Geduld loont!

Nog nooit eerder volgde ik het weerbericht zo op de voet als de laatste weken. We wilden dat de vloer in polybeton een stukje doorliep op het terras. Maar om die vloer te kunnen gieten, moest het absoluut droog zijn. En dat is nu net waar we met z'n allen al anderhalve maand naar snakken. En vorige week was het dan zover. We kregen het verlossende mailtje met de uitvoeringsdata van de werken.
21 mei: klaarleggen wapening
22 mei: gieten en polieren van de beton
23 mei: inzagen van de krimpvoegen
De referenties van het (familie)bedrijf Rapidsol kregen we door via vrienden. Een werfbezoek op voorhand gaf ons alvast veel vertrouwen. De werken zijn perfect op tijd en met heel veel vakmanschap uitgevoerd.

De voorbereiding

Wapening terras

Wapening binnen/buiten


De mannen aan het werk

Het terras

Het poliermachine

Rapidsol in actie

Het resultaat

Met 25 m afstand van voor naar achteren, kun je al eens een sprintje doen

We hebben gekozen voor het kleur antraciet. Deze keuze ging gepaard met heel wat twijfels. Je zou er het vuil zo snel op zien liggen, het zou te donker zijn, te warm aan de voeten op het terras. Zouden we toch niet beter gewoon grijs nemen? Neen, we blijven bij onze eerste keuze, enzovoort. Tot de dag voor ze geweest zijn, twijfelden we. Toen ze bezig waren, leek het een zwart-bruine massa. Weer twijfel. Toen Frank deze ochtend ging kijken, leek het pikzwart. Nog meer twijfel. Maar deze namiddag zag het er al echt antraciet uit. De vloer moet nog wat uitdrogen en zal nog wat verbleken.
Het blinkende laagje komt door een soort vernislaagje dat ze erop zetten. Dit zou mettertijd vervagen, maar ik vind het wel iets hebben zo.

En nu... in rechte lijn naar de finish!